XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Bataioa eta askatasuna Horrela, bada, bataiatzen den kristauak aldez aurretik onartzen du Kristorena bezalako heriotza.

Lehen mendeetako predikuak elkarrekiko loturan jartzen zituen, Kristoren gurutzerantzako bidea eta neofitoen Bataioko uretarakoa, eta horregatik esaten zuten eranzten dituzte jantziak, Jesus bereetatik erantzia izan zen bezala urkamendira igotzeko.

Paralelismo horregatik seguraski zuten gurutze forma Bataiorako ur aska paleokristau askok.

Begira zioen 582 urteko Bazko sermoi batek, Bataio santuan sakramentalki hiltzen gara; gero, martirioz edo martiriorik gabe, hiltzen gara benetan.

Gure heriotza sakramentala ez da benetakoaren ezberdina, baina benetakoan bakarrik burutzen da.

Esanguratsua da antzinako Elizak, Bazko Gaubeilan, Danielen lagunen martirioaren kondaira irakurtzen ziela, neofitoei.

Dudaezinezkoa da, goreneko askatasun baten jabe zirela, bataiatzean aldez aurretik bizia eman zutela zekiten kristau haiek.

Heriotza beldurrez bizitza guztian morroi dagoen (Heb 2, 15) jende gehienaren ez bezalako arrazakoak ziren.

Guzti horrek sortzen zuen kristau elkarteetan, guk, zoritxarrez, galdua dugun giro epikoa.

Bataioa eta Eliza Eliz Gurasoei oso atsegin egin zitzaien beste gaia, Bataioa Exodoarekin lotzea izan zen.

Neofitoak ur askara mendebaldetik iristen ziren eta ekialdetik ateratzen ziren, haiek ere israeldarrek askatasunaren bila Itsaso Gorria zeharkatu zuten zentzu berean ibiltzeko: (...).